"Bir Amerkan atasözü, "Annelerin çenesi uçakların kara kutuları gibidir. Asla yok olmaz." der. Hal Sirowitz'in annem diyor ki'si, annelere ve onların "çene"lerine dair sinsi mi sinsi, acayip komik, bazen de hafiften acıtan bir "döktürme". Bu kitap annesi olan herkes için. Yani herkes için... "Güne nasıl başlanır? Anneliği mektebinde öğrenmedim ben, dedi Annem. Doğanın bahşettiği bir şey bu. Biberonu ağzına koydum mu sevinirdin. Ağzından çok çabuk alırsam ağlamaya başlardın. Seni yalnız bırakırsam, sıkılırdın. İşte onun için şaşırıyorum ya, bunca yıldır hâlâ öğrenemedin bir evlat gibi davranmasını. Ben senin hakkında bu kadar çok şey öğrenirken, sen benim hakkımda hiçbir şey öğrenmemişsin. Mesela, öğrenmiş olman gereken en önemli şeylerden biri, odana girip de yatağını darmadağınık görmekten nefret ettiğim. O zaman gün hiç başlamıyor benim için. İnsan ancak yatağını yaptıktan sonra başlayabilir güne." Hal Sirowitz'in satırları, bir annesi olan herkesi -yani ezici çoğunluğumuzu- ya da kendi anne olan herkesi, yani hangi taraftan bakarsak bakalım eninde sonunda HERKESİ can damarından vuruyor. Bu satırlar doğruyu söylüyor. Aileler hakkında, ilişkiler hakkında. Yetişkinler için anadilinde yazılmış birer ninni gibiler, kahkahalarla gülerek ama dehşet ürpertilerinde de kurtulamayarak dinlenecek ninniler. Bu kitabı okurken kendi annenizi düşünün. Ya da siz anneyseniz, kendinizi düşünün. Yalınlığıyla aldatan, tanıdıklığıyla acıtan, acımasızca güldüren satırlar. Annem diyor ki'yi okuyup okuyup gülün. Okuyup okuyup ağlayın. Isbn: 9758616102 130 sayfa

Ürün Özellikleri

• 

Ürün Yorumları